အလုပ္က လိုက္ရွာေနသည့္လူမ်ား

အလုပ္က လိုက္ရွာေနသည့္လူမ်ား

ဒီအေၾကာင္းအရာက ေမာင္သာခ်ိဳရဲ႕ အနာဂတ္၀ါက်မ်ားဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းကို လူအမ်ားနဲ႕ သက္ဆိုင္မယ္ထင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေလာကမွာရွိတဲ့လူတိုင္းက အလုပ္လုပ္ေနၾကတာကိုး………။ အလုပ္လုပ္ရင္လိုအပ္မယ့္အရည္အခ်င္း လိုအပ္မယ့္ စိတ္ဓာတ္ စတာေတြကိုဒီ ေခါင္းစဥ္က အနည္းငယ္ လမ္းေၾကာင္းေပးနုိင္ပါလိမ့္မယ္။

          နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ၏ ဖံြျဖိဳးမႈ၊ မဖံြျဖိဳးမႈ ကို

တိုင္းတာသည့္ ေပတံေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါလိမ့္မည္။တစ္ခ်ိဳ႕က GDP ျဖင့္တိုင္းပါသည္။ Gross Dosmestic Product ေခၚအမ်ိဳးသား ထုတ္လုပ္မႈပမာဏ ဟူေသာ ေပတံျဖင့္ တိုင္းတာမႈ၊ တခ်ိဳ႕ကမူ GNH ေခၚ Gross National Happiness ေပတဲ့။ နုိင္ငံသူနိုင္ငံသားေတြဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္သလဲ၊ မေပ်ာ္ဘူးလဲဆိုေသာ ေပတံ။ တစ္ခ်ိဳ႕က Inflation ေပတံ။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ (သို႔မဟုတ္) အရပ္ရပ္ ပစၥည္းမ်ား ေစ်းတက္မႈ အေနအထားကိုၾကည့္ကာ နုိင္ငံအေျခအေနကို တြက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ေပတံ တစ္ခု ကေတာ့ အလုပ္လက္မဲ့ မည္မွ်ရွိသလဲ ဟူေသာ ေပတံ။ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားလွ်င္ တိုင္းျပည္မဖြံျဖိဳး။ အလုပ္လက္မဲ့နည္းမွ တိုင္းျပည္ တိုးတက္သည္ဆိုေသာ ေပတံ။

          အလုပ္………….အလုပ္။

          သည္အလုပ္အေၾကာင္းကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး အလုပ္ကို ရွာေဖြၾက၊ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကရပါသည္။ အလုပ္ေခၚယူသည္ ေၾကာ္ျငာေပါင္းစုံကို အငမ္းမရ ရွာေဖြဖတ္ရႈၾက၊ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာတင္ၾက၊ ေရးေျဖစာေမးပဲြေတြ ၀င္ေျဖၾက၊လူေတြ႕ အင္တာဗ်ဴးခန္းမေရွ႕မွာ တန္းစီေစာင့္စားၾက၊ ခန္႔မွန္းလစာေတြ ေရးထည့္ၾက။ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ေနရာမ်ိဳးစုံ၊ ရာထူးမ်ိဳးစုံ။

          သို႔ေသာ္ ကမာၻမည္သည့္ေနရာမွာမဆို လူတိုင္း အလုပ္မရနုိင္ၾက။ ထိုေၾကာင့္ အလုပ္ကို ဆက္၍ ဆက္ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွာၾကရပါသည္။ ရသည္လည္းရွိ၊မရသည္လည္းရွိ။ လူက အလုပ္ကို လိုက္ရွာရသည့္ေန႔ရက္မ်ား။

          ဒါဆို အျပန္အလွန္အားျဖင့္ အလုပ္ကေရာ လူကို လိုက္ရွာေနတာမ်ိဳးမရွိနိုင္ဘူးလားတဲ့။ ရွာတဲ့လူကုိေရာ အလြယ္တကူ ေတြ႕တက္ၾကရဲ႕လား။ ဒါကိုပဲကၽြန္ေတာ္က ေျပာလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(နွစ္)

          ဤေနရာ၌ ကၽြန္ေတာ္နွင့္ ထိေတြ႕ဆက္စပ္ေနေသာ ေနရာေဒသ သုံးေလးခုအေၾကာင္းကို ေျပာလိုပါသည္။ ပထမေနရာက စာအုပ္တိုက္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေအာင္ျမင္ေသာ ဂ်ာနယ္ သုံးေစာင္နွင့္ မဂၢဇင္းၾကီးတစ္ခုကို ထုတ္ေ၀ေနသည္ စာအုပ္တိုက္ၾကီးပဲျဖစ္ပါသည္။ စာေပနွင့္ ပတ္သတ္ရာရာ ေနရာမ်ားအတြက္ မၾကာခဏ အလုပ္ေခၚေလ့ရွိရာ တစ္ၾကိမ္၌ မိန္းကေလးနွစ္ေယာက္ လူေတြ႕လာေျဖပါသည္။ေမးလိုက္သည္ေမးခြန္းခက္မခက္ကို စာဖတ္သူကပဲ သုံးသပ္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။

          “အပတ္စဥ္ထြက္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္သုံးေစာင္ရဲ႕ အမည္ေျပာျပပါ။”

ေမးခြန္းက ဒါပဲျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေယာက္က တစ္ေစာင္မွ မေျပာနိုင္။ တစ္ေယာက္ကမူ နွစ္ေစာင္ေျပာျပီးေနာက္ ရပ္သြားသည္။ စာနယ္ဇင္းသမား(Jorunalist) ရာထူးအတြက္ ခန္႔သင့္သလား၊မခန္႔သင့္သလား စာဖတ္သူကပဲ ဆုံးျဖတ္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။

          ဒုတိယေနရာက ျမန္မာ့အသံနွင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကား၀င္းအတြင္းမွာျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၄ ခုနွစ္ ၾသဂုတ္လ ကုန္ခါနီးရက္မ်ား၊ မွတ္မွတ္ရရ ၾသဂုတ္ ၁၄ တြင္ ထူးအိမ္သင္ဆုံး၍ ၾသဂုတ္ ၁၅ ၌ ဆရာ မင္းသု၀ဏ္ အနိစၥေရာက္ျပီးခါစ ရက္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ မႏၱေလး အက္ဖ္အမ္နွင့္ MRTV-4 အတြက္လူေတြ႕လာေရာက္ေသာ မိန္းကေလးကို တာ၀န္ရွိသူတစ္ေယာက္က ေမးခြန္းအနည္းငယ္ ေမးပါသည္။ ဒါကိုလည္း ကပ္သီးကတ္သတ္ ေမးခြန္းဟုတ္၊မဟုတ္ စာဖတ္သူကပဲ သုံးသပ္ေစလိုပါသည္။

          “ခုရက္ထဲမွာ စာေပပညာရွင္ ၾကီးတစ္ေယာက္ ဆုံးတယ္ သမီးရဲ႕ သိလား”

          “ေနာက္ အဆုိ္ေတာ္တစ္ေယာက္လည္း ဆုံးရွာတယ္ကြာ”

 အေမးနွစ္ခုလုံးအတြက္ အေျဖက တစ္ခုတည္းျဖစ္ပါသည္။ ေခါင္းခါျခင္းနွင့္ ဟင့္အင္း။ လူထုဆက္သြယ္ေရး ၊ မီဒီယာ လုပ္ငန္းအတြက္ အသုံးတည့္သူေတြလား၊ မတည့္သူေတြလား စာဖတ္သူကပဲ စဥ္းစားဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။

          ေနာက္တစ္ခုေနရာက စီးပြားေရးကုမၸဏီတစ္ခု။လာေလ်ာက္သူ၏ ပူးတြဲတင္ျပထားေတာ့ လက္မွတ္ေတြထဲမွာ LCCI level အမ်ိဳးမ်ိဳး၏ လက္မွတ္ေတြပါပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာရင္းဇယားတစ္ခုကို လက္ေတြ႕ျပဳစုခိုင္းသည္။

          “သမီးက စာေတြပဲအလြတ္ရတာ။ လက္ေတြ႕ မလုပ္တက္ဘူး။”

ထိုသမီးငယ္၏ အေျဖကိုေရာ။ ကုမၸဏီက ျငင္းလႊတ္လိုက္တာကိုေရာ စာဖတ္သူ ဘ၀က်နုိင္ပါစ။

          ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ထိပ္တန္းအဆင့္ ဂ်ာနယ္တိုက္ၾကီးတစ္ခုက သုေတသန အရာရွိ ရာထူးအတြက္ လူေခၚပါသည္။အခုအထိ လူရွာလို႔မရ။ ျပည္တြင္းႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ အခ်က္အလက္ မ်ားကို ဂ်ာနယ္က ေတာင္းလာခဲ့ေသာ္ညြန္းေပးရမည့္ ရာထူး။ ဥပမာ - ကာလသားေရာဂါ ေနာက္ခံ၀ထၳဳဟုဆိုလွ်င္ သိန္းေဖျမင့္၏ တက္ေခတ္နတ္ဆုိးကိုညႊန္းေပးဖို႔၊ ပုဂံေခတ္ကရဟန္းေတာ္မ်ားအေၾကာင္းဆိုလွ်င္ ဆရာပါရဂူ၏ ပဥၥ၀ဂၢီ ကိုညႊန္းေပးဖို႔၊ ရာထူးမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္ေတြ႕ရွိကာ အလုပ္မွ ထြက္သြားခဲ့ၾကသည္။

          လူတို႔အလုပ္ကို လုုိက္ရွာၾကပါသည္။ လြယ္လြယ္နွင့္မရ။ ထို႔အတူ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြကလည္း လူကို လိုက္ရွာေနပါသည္။ လြယ္လြယ္ နွင့္ မရျပန္။ ဒီေတာ့ အလုပ္ရွားသလို၊ အလုပ္က လိုအပ္သည့္လူကလည္း ရွားပါလား ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုသည့္ အေျဖကအရွင္းၾကီး။

          Skill ပဲေပါ့။ Ability ပဲေပါ့။ စြမ္းေဆာင္နိုင္မႈ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ။ ဒါက ကိုယ့္ဘက္က ျဖည့္ဆည္းထားရမည့္ အပိုင္း။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္ပုံခ်ေနစရာမလို။

          လူေတြက အလုပ္ကို လိုက္ရွာေနသလို တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ အလုပ္ေတြကလည္း လူကိုလိုက္ရွာ ေနပါသည္။      ။

(7 Day၊ 29.10.2009)

Posted in: ရသ, သုတ