ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျပာတဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျပာတဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္း

မအားတာရယ္၊အိုင္ဒီယာ မထြက္တာေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ပို႔စ္မေရးျဖစ္တာ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္အဓိက ေလ့လာျဖစ္တာေတြက နည္းပညာအေၾကာင္းပဲေရးျဖစ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီပို႔စ္ေလးကထူးထူးျခားျခားျဖစ္သြားေအာင္ ေရးလိုက္တာပါ။

          ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းက “ကၽြန္ေတာ္တို႔ေန႔စဥ္ သြားလာလႈပ္ရွား ျပဳမူေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ ေနတာတိုင္းသည္ နုိင္ငံေရးျဖစ္တယ္”တဲ့ အဲလိုပါပဲ နုိင္ငံသူနိုင္ငံသားျပည္သူလူထုရဲ႕အျပဳအမူ စိတ္ဓာတ္၊ လုပ္ရပ္တိုင္းသည္ နုိင္ငံေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြမွာ ေခတ္စားေနတဲဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခုခု မၾကိဳက္တာေျပာတာတို႔၊ ညစ္ညမ္းေတြေျပာမိတာတို႔ဆိုရင္ “နိုင္ငံေရးေတြမပါေၾကး ” ဆိုျပီးေျပာတက္ပါတယ္

ၾကံဳဖူးၾကလားမသိဘူးေနာ္။

          ဒီစကားလုံးက ကၽြန္ေတာ့အတြက္စဥ္းစားစရာျဖစ္လာတယ္။အေတြးမွားတက္တာတစ္ခုက မေကာင္းတာေတြလုပ္မွနိင္ငံေရးလားဆိုျပီးေတြးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ မေကာင္းတာလုပ္တာေတြးတာ၊ၾကံတာ၊လုပ္တာ ကို နုိင္ငံေရးလုိ႔ယူဆရင္ အမွားၾကီးမွားပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံ ၏အတိတ္သည္ အတန္ငယ္ဆိုးရြားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၁ မွစျပီးေတာ့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းရန္ အစပ်ိဳးေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။

          အရက္သမားေတြ အရက္တအားစဲြေနျပီးမွ ရုတ္တရက္ျဖတ္လိုက္သလိုမ်ိဳး လက္တုန္၊ေျခတုန္၊ဂေယာင္ေျခာက္ျခားေတြလဲ ျဖစ္ခ့ဲျဖစ္ဆဲ ပါ…….။ “ေဆးေကာင္းမည္သည္ ခါးသက္၏” ဆိုသလိုပါပဲ ေဆးခါးကိုေတာ့က်ိတ္မွိတ္မ်ိဳရအုန္းမွာပါပဲ။ ေထြးမပစ္ဖို႔ပါပဲ။

          “အေျပာင္းအလဲ” ဆိုတဲ့အတိုင္း “အေျပာင္း”ေတြျပဳလုပ္ေနခ်ိန္မွာ “အလဲ” ဆိုတာလဲရွိနိုင္ပါေသးတယ္။ဒါကေတာ့ ျဖန္႔ထြက္ေတြးနည္းနဲ႕ေတြးျပတာပါ။ လဲက်တယ္ဆိုတာျမင့္မားတယ္ဆိုတာကိုသက္ေသျပလိုက္ တာပါ။

          “လဲက်ရင္ျပန္ထလိုက္ပါ ဒါရွက္စရာမဟုတ္ပါဘူး” ျပန္မထတာကသာ ရွက္စရာပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြတိုးတက္သင့္သေလာက္ မတိုးတက္ေသးတာဟာ၊ အေျခေန၊အခ်ိန္အခါ၊အခြင့္အေရး၊နည္းပညာလိုအပ္မႈေတြ၊ အသိပညာ လိုအပ္မႈေတြေၾကာင့္ပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြနိုင္ငံတကာနဲ႔ရင္ေပါင္တန္း ခ်င္ရင္ၾကိဳးစားၾကရမွာပါ၊ အလႊာမ်ိဳးစုံက လူေတြ က မ္ိမိအလုပ္ကို တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ေလးစား တန္ဖိုးထားျပီး ၾကိဳးစားၾကရေအာင္ပါ။ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ “အသာေန” လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ဦးဘုန္းေျပာသလိုပါပဲ “အသာမေနနဲ႔ အသာေနရင္အေသနာတက္တယ္” တဲ့

ဒါေၾကာင့္အသိပညာ အတက္ပညာေတြေခတ္ေနာက္က်မေနေစဖို႔ မိမိ၀ါသနာပါရာ မိမိအားသန္ရာ အတက္ပညာ တစ္ခုခုကို ေလ့လာဆည္းပူးၾကပါစို႔။ကၽြန္ေတာ္တို႔ပညာေရးပိုင္းမွာဆိုရင္ ေဆာင္ပုဒ္ရွိခဲ့ပါတယ္။

“အစဥ္ေလ့လာသင္ယူေနေသာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ေပၚေပါက္ေရး” ဆိုျပီးရွိပါတယ္။

          ဒီေဆာင္ပုဒ္မွာ လိုေနတာေလးတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ စာဖတ္သူတို႔လဲ လက္ခံနိုင္မွာပါ။

ဒါေလးကေတာ့

          “အစဥ္ေလ့လာသင္ယူ အသုံးခ် ေနေသာ လူ႔အဖဲြ႕အစည္း”ဆိုျပီးေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။

          “လူ႔ရဲ႕စြမ္းအားကိုေပါ့ေပါ့ဆဆ မတြက္ၾကပါနဲ႔ နုိင္ငံတကာနဲ႔ယွဥ္ျပနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းတဲ့ေနရာမွာ

လူ႔စြမ္းအားကိုအသုံးခ်နိုင္ၾကပါေစ”

          “အကူအညီေပးတယ္ဆိုတဲ့နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံရဲ႕ အခ်ည္အေနွာင္ကို မခံသင့္ပါဘူး”

ပညာေရးစနစ္ကို စတင္ေျပာင္းလဲေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ျမင္တာတစ္ခုက အလြက္က်က္မွတ္ေျဖဆိုတဲ့

စနစ္ၾကီးကို ပေပ်ာက္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါကလဲ သူငယ္တန္းကစျပီး အက်င့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။

ဒါမွသာလွ်င္ကေမာက္ကမ မျဖစ္မွာပါပဲ။ ေမးခြန္းသုံးစုံခ်ေပး တစ္စုံေျဖဆိုတဲ့ စနစ္ဆိုးၾကိီးပေပ်ာက္သင့္တာၾကာပါျပီ။

          “အေျခခံပညာေက်ာင္းေတြမွာလဲ လက္ေတြ႕ပစၥည္း ေတြအစုံအလင္မဟုတ္ရင္ေတာင္ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း အျဖစ္ အတန္ငယ္ထားသင့္ပါတယ္” လက္ေတြ႕က စာေတြ႕ထက္ ပိုျပီး မွတ္မိေစပါတယ္။

          အဲဒီလိုလုပ္ရင္းနဲ႔မွ ဘယ္ေက်ာင္းသားကျဖင့္ဘာကို ပို၀ါသနာပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဇ ေလးေတြ ထြက္လာမွာပါ။ ဒါမွ သူ၀ါသနာပါတဲ့ လိုင္းကိုိ ဆက္လိုက္ခိုင္းျခင္းအားျဖင့္ တိုးတက္မႈကိုျဖစ္ေစရမွာပါ။

          “၀ါသနာနဲ႕အလုပ္ထပ္တူက်မွသာ လွ်င္ တိုးတက္မႈဆိုတာ ျဖစ္လာတာပါ”။ထပ္တူမက်ခဲ့ရင္ေတာ့္ ကုန္အလကားပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ဆရာဆရာမေတြကိုလဲ တကယ္ခ်ီးျမွင့္ေျမာက္စားျပီး ဆုေပးဒဏ္ေပးလုပ္သင့္ပါတယ္။ က်ဴရွင္စနစ္ဆိုတာလဲ ပေပ်ာက္သင့္ပါျပီ။

          အခုေနာက္ပိုင္းဆိုေတြ႔လာရတာက က်ဴရွင္ဆရာဆရာမကိုမွ ဆရာ၊ဆရာမ လို႔ ထင္ၾကျခင္းပါပဲ။

ဒါေတြဟာ က်ဴရွင္စနစ္ရဲ႕ ရလဒ္အေမြဆိုးၾကီးပါပဲ။

          “မိသားစုတစ္စုအတြက္ သား-သမီးေကာင္းမ်ားေမြးထုတ္ေပးနုိင္မွ စာသင္ေက်ာင္း၏ အဓိပၸါယ္

ျပည့္စုံပါသည္”

          “နိုင္ငံတစ္နုိင္ငံအတြက္ နိုင္ငံသူနိုင္ငံသားေကာင္း မ်ားေမြးထုတ္ေပး နိုင္မွ စာသင္ေက်ာင္း၏ အဓိပၸါယ္ ျပည့္စုံသည္” ကဲဘယ္ေလာက္မွန္တဲ့စကားလုံးေတြလဲဗ်။

ဒါေတြအားလုံးကိုရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲလို႔မရေပမဲ့ တျဖည္းျဖညး္ ေျပာင္းလဲရင္ေတာ့္ ေက်ာက္ေဆာင္ပင္ျဖစ္ေသာ္ျငားလဲ တစ္ျဖည္းျဖည္း လႈပ္ရွားျပီး အက်ိဳးရလဒ္ေတြခံစားလာရမယ္ဆိုတာ အေသခ်ာပါပဲဗ်ာ။

          “သၾကားကလက္ဖက္ရည္ကိုခ်ိဳေစတာမဟုတ္ပါဘူး ေမႊလို႔ခ်ိဳတာပါ”

          “ကမာၻၾကီးကိုသင့္မွာရွိတဲ့ အေကာင္းဆုံးေတြကိုေပးပါ ဒီတခါသင့္ရဲ႕မ်က္နွာကို အကန္ခံရလိမ့္မယ္

ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကမာၻၾကီးကိုသင့္မွာရွိတဲ့ အေကာင္းဆုံးေတြကိုသာေပးပါ” ဆိုသလိုပါပဲကၽြန္ေတာ္ ေပးတာေတြကို

အေကာင္းဆုံးလို႔ယူဆျပီးကၽြန္ေတာ္က ေရးခဲ့ေတြးခဲ့ပါတယ္ စာဖတ္သူေတြရင္ထဲမွာ တစ္ခုခုမက်န္ခဲ့ရင္

ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က တစ္ခုခု လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

အားလုံးကိုေလးစားလ်က္

ကိုရဲမင္းထြန္း(Wisdom Life)

Posted in: ရသ, သုတ