ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့
အမွတ္တရအေနနဲ႔ တရားသေဘာေတြကို ကၽြန္ေတာ့ဥာဏ္တစ္ထြာတစ္မိုက္ဥာဏ္ေလးနဲ႔ ေရးျပီး တျခားေယာဂီေတြကို
ျပလိုက္ေတာ့ သေဘာ က်တယ္တဲ့ ။ အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ့္ကို မုန္႕ေတြလာေကၽြးၾကတယ္ ေယာဂီ အဘြားေတြက
ဟယ္ သားေလး ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕ ဒါေတြေရးနိုင္တယ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ နည္းနည္းေျမာက္သြားတယ္ဟိဟိ။။
အဲဒီေန႔႔က ဗိုက္၀တဲ့ေန႔လဲျဖစ္ပါတယ္။ မုန္႕ေတြရလို႔ေလ…။ ကဗ်ာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္မႈမရွိေသးပါဘူး ။ကဲ ခံစားၾကည့္ၾကပါအုန္း တရားကဗ်ာေလးကို
ဒါေလးကိုဖတ္ျပီး တစ္ခုခု ခံစား လိုက္ရရင္ေက်နပ္ပါျပီ။
ဘယ္ဆီျမန္းလို႔လွမ္းၾကမယ္။
ခဏေရာက္လို႔
အလည္လာ သံသရာ ခရီးသြားပါ
မ်ားသူငါဟု
မမွတ္ရာ အဲဒါ ဒိဌိပါ………….
မမွိတ္မသုန္မွတ္ပါအဟုတ္
သူငါမဟုတ္
နာမ္နဲ႕ရုပ္။
သတိႏွင့္သာရႈမွတ္ပါ ငါးပါးခႏာၱပ်က္တက္တာ
ဘယ္အရာမွ
မျမဲၾက အဲဒါအနိစၥ…………။
ဒုကၡ၊သုခ
ခံစားတာ အဲဒါေ၀ဒနာ သူငါမဟုတ္ နာမ္နဲ႕ရုပ္။
စုန္ဆန္ေျမာလို႔
ကူးၾကတယ္ သံသရာပင္လယ္။
ငိုမေနနဲ႔
အိုမိတ္ေဆြ ရလာခႏာၱ ခ်ဳပ္တက္ေပ………….
တြယ္မေနနဲ႕
အိုမိတ္ေဆြ မွန္ပင္မေသြ ခဲြရမေလ……..
၀ိညာဏ္မခ်ဳပ္္ခင္
ဥာဏ္နွင့္ယွဥ္ မဂ္ ဖိုလ္ ျမင္ဖို႔ပင္……….။
မဂ္
ဖိုလ္ျမင္မွ နိဗၺာန္ေရာက္ ကိေလသာေတြေပ်ာက္။
စဥ္းစားၾကပါခရီးသည္……….ဘယ္ဆီျမန္းလို႔ လွမ္းၾကမယ္။
ဆင္းရဲျခင္းကင္းမဲ့ေသာ ကိေလသာခ်ဳပ္ျငိမ္းေသာ
ဒုကၡခ်ဳပ္ျငိမ္းေသာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနုိင္ၾကပါေစ။
0 comments:
Post a Comment
ခင္မင္ရင္တစ္ခုခုေရးခဲ့ေပးပါေနာ္။