တေန႔မွာ ဆရာက ဖန္ခြက္တစ္လံုးကို လက္မွာကိုင္ထားၿပီး
'ဒီဖန္ခြက္က ဘယ္ေလာက္ေလးမယ္ထင္သလဲ' လို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးတယ္..
၅၀ဂရမ္၊ ၁၀၀ ဂရမ္အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေျဖေတြကို သူရတယ္ .. ဆရာက ဆက္ေျပာတယ္ ..
'ဒီဖန္ခြက္ရဲ႔ တကယ့္ အေလးခ်္ိန္ကိုေတာ့ ဆရာမသိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဆရာေမးခ်င္တာ ဒီဖန္ခြက္ကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ဆရာ ခဏေလာက္
ကိိုင္ထားရင္ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာပဲ ..'
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး" လို႔ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကေျဖေတာ့
"ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာကိုင္ထားရင္ေရာ" လို႔ ဆရာက ဆက္ေမးတယ္ ..
"လက္ေတြေညာင္းၿပီး ထံုက်င္လာမယ္" လို႔ ေျဖၾကတယ္ …
'ေကာင္းၿပီ ..တေနကုန္ကိုင္ထားရင္ေရာကြာ' လို႔
ဆရာေမးေတာ့ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေက်ာင္
းသားတစ္ေယာက္က "ဆရာ့လက္ႀကီး ထံုက်င္လာမယ္၊
ၿပီးေတာ့ လက္ေမာင္းကိုက္လာမယ္ ၊
ၿပီးေတာ့ ဆရာ့ရဲ႕ ႀကြက္သားေတြအေညာင္းမိ ေလျဖတ္ၿပီးေဆးရုံေရာက္မယ္" လို႔
ေျပာေတာ့ တတန္းလံုး ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္ …
ဆရာက 'မင္းေျပာတာမွန္တယ္
..ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔ အဲ့လိုျဖစ္သြားတာလဲ..ငါကိုင္ထား တဲ့အခ်ိန္ အတြင္းမွာ
ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ပိုတုိးလာလို႔လား'
လို႔ ဆက္ေမးေတာ့
" မတိုးပါဘူး " လို႔ တညီတညႊတ္တည္းေျဖၾကတယ္ …
' ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ေျပာင္းသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ..ဆရာက ဘာလို႔
အဲ့လိုနာက်င္မႈေ၀ဒနာေတြ တိုးၿပီး ခံစားရတာလဲ၊
အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာေတြ သက္သာေအာင္ ဆရာဘာလုပ္ရမလဲ ' လို႔ေမးေတာ့
ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က " Put the Glass Down"
'ဖန္ခြက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်ထားလိုက္ေပါ့' လို႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္ …
ဆရာက " သိပ္မွန္ပါတယ္ ..မင္းတို႔ ဘ၀မွာ ႀကံဳရတဲ့ ျပႆနာေတြကို
ေခါင္းထဲမွာခဏေလာက္ထည့္ထားရင္
ဘာမွမျဖစ္ေသးပါဘူး။ အၾကာႀကီး သိမ္းထားၿပီးစဥ္းစားေနတဲ့အခါ ၾကာလာေတာ့
မင္းတို႔ကို စတင္ၿပီး
နာက်င္မႈေပးလာမယ္ ၊ ေ၀ဒနာျဖစ္ေစလာမယ္။ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရတာ ဘ၀ရဲ႕ ရသ
တစိတ္တပိုင္းပါ။ "
" ဒါေပမဲ့ ေန႔တေန႔ရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့
တေနကုန္အေျဖရွာမရတဲ့အဲ့ဒီအေၾကာင ္းေတြကို ေမ့ထားခဲ့ပါ။ ေနာက္တေန႔အတြက္
ဒါေတြဆက္ေတြးေတာဖို႔အားအင္ေတြလိ ုပါတယ္ … "
" လူသစ္ စိတ္သစ္နဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔ ဖန္ခြက္ေတြကို
ခဏေလာက္ျပန္ခ်ထားခဲ့ပါ ..'" လို႔ ဆရာက မွာလိုက္ပါတယ္ .
သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ .. အေကာင္းဆံုး ဥပမာေလးပါ ... ။ ဘ၀မွာ
စိတ္ညစ္စရာေတြနဲ့ၾကံဳလာတိုင္း ဒီဥပမာေလး ကို နမူနာယူၿပီး
စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္လို့ပါ ။
Myanmar News Update တြင္ပါရွိေသာ သတင္းကို မိတ္ေဆြမ်ားထံ ကူးယူမ်ေ၀ေပး ျဖင္းျဖစ္ပါသည္
Posted in: Education, တိုးတက္ေရး, ရသ, သုတ
0 comments:
Post a Comment
ခင္မင္ရင္တစ္ခုခုေရးခဲ့ေပးပါေနာ္။